Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Μέσα του Σεπτέμβρη...



Μέσα του Σεπτέμβρη... Πίσω στη ρουτίνα για τα καλά.  

Όσο κι αν λυπούνται οι άλλοι που πέρασε το καλοκαίρι και οι διακοπές εγώ το προτιμώ.  Δεν τη φοβάμαι τη ρουτίνα, έμαθα να ζω και να περνώ καλά και σ’ αυτήν, φτάνει να έχω δύναμη και να το θέλω.   Προτιμώ να χαίρομαι τη ζωή και τους ανθρώπους μου που αγαπώ κάθε μέρα, είτε είναι Δευτέρα, είτε είναι Τετάρτη, είτε Σάββατο πρωί.  Να βγαίνω έξω Δευτέρα βράδυ, να κάνω βόλτες τα απογεύματα των καθημερινών, να πηγαίνω βόλτα στην παλιά Λευκωσία ή στο πάρκο το πρωινό του Σαββάτου, εκείνη την ώρα που θέλεις να κοιμηθείς λίγο παραπάνω, αλλά μια φωνούλα σε ξυπνά (φωνάζοντας σου μια απ’ τις πιο ωραίες λέξεις που υπάρχουν), σταθερά στις 7:30.  Εξάλλου έχει πλάκα η έκπληξη στα πρόσωπα των άλλων κι εκείνο το βλέμμα λες κι είσαι εξωγήινος, όταν λες ότι βγήκες το βράδυ μιας πολύ συνηθισμένης και κουραστικής μέρας ή όταν λες πως ξαφνικά ένα απόγευμα πήρες ξαφνικά το αυτοκίνητο και πήγες στη θάλασσα.

Τώρα που το σκέφτομαι, θα μποϋκοτάρω τα Σαββατόβραδα, τις Κυριακές και τα Καλοκαίρια. Εξάλλου τα δύο τελευταία Καλοκαίρια μου την έστησαν. Ξεκίνησαν με χαρά και ελπίδες και στο τέλος ... τίποτα...  Θα ψάξω να βρω τη χαρά και την ηρεμία στις μικρές καθημερινές μου στιγμές, τις τόσο ταπεινές που δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Με τους ανθρώπους που αγαπώ, σε μέρη που αγαπώ και με ηρεμούν, κοντά στη θάλασσα, κοντά στη φύση, κόντρα στην ρουτίνα και τη συνήθεια.

2 σχόλια:

  1. Καλώς σε βρήκα, όμορφο σαββατοκύριακο να έχεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. λάικ! καλή αρχή. να απολαμβάνεις το γράψιμο. για μένα εν το καλύτερο κομμάτι μιας ανάρτησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή